تاثیرات پرتو فرابنفش بر پلک ها:

چنانچه پلک ها بدون محافظ در برابر مقدار زیادی از پرتو فرابنفش قرار گیرند ، ممکن است دچار یک سری صدمات شوند ، از جمله :

کراتوزیس آکتنیک :

در این عارضه در پوست پلک و اطراف آن در اثر پرتو فرابنفش زایده های مانند میخچه یا زگیل ایجاد می شود.

آریتم پلک :

پرتو فرابنفش با طول موج ۲۰۰ تا ۳۸۰ نانومتر همان طور که می تواند باعث آفتاب سوختگی و قرمزی پوست بدن شود بر روی پلک ها نیز می تواند تاثیر بگذارد. این عارضه معمولا پس از چند ساعت قرار گرفتن در معرض شدت بالای پرتو فرابنفش ایجاد می شود و نسبت به مدت زمان و نیز شدت تابش اثرات آن از ۸ ساعت تا ۲۴ ساعت باقی می ماند.

تومور سلول بازال :

قرار گرفتن طولانی مدت در معرض پرتو فرابنفش که شدت آن زیاد باشد می تواند در درازمدت باعث ایجاد تومورهای مختلف در پوست پلک و یا پوست نواحی اطراف چشم شود.

تاثیرات پرتو فرابنفش بر قرنیه و ملتحمه:

فتوکراتیت( التهاب قرنیه ناشی از نور):

فتوکراتیت را در میان اسکی بازان و جوشکاران زیاد مشاهده می کنیم ، فتوکراتیت ایجاد شده در اسکی بازان را برف کوری می نامیم که در اثر بازتاب های پرتو فرابنفش از سطح برف ایجاد می شود. در برف کوری و نیز فتوکراتیت پس از اینکه فرد در معرض پرتو فرابنفش ناحیه B قرار گرفت تا مدت حدودا ۶ ساعت هیچگونه ناراحتی در چشمش احساس نمی کند ولی پس از این مدت زمان علایمی همچون احساس جسم خارجی حساسیت شدید به نور ، ریزش اشک شدید ، عدم توانایی در باز کردن چشم و نیز قرمزی چشم در فرد ظاهر می شود . خوشبختانه در اغلب موارد علایم علایم مذکور طی ۲۴ الی ۴۸ ساعت از بین می رود و قرنیه التیام می یابد.

برف کوری :

در اغلب موارد علایم مذکور طی ۲۴ ساعت تا ۴۸ ساعت از بین می رود و قرنیه التیام می یابد

البته لازم به ذکر است که گاهی فتوکراتیت و برف کوری های بسیار شدید می تواند باعث شود که دید فرد برای همیشه کاهش یابد.

سوختگی جوشکاران:

سوختگی جوشکاران نوع دیگری از فتوکراتیت است ، که در اثر قرار گرفتن در معرض سطح بالای فرابنفش ایجاد می شود. در این ضایعه ، قرنیه و ملتحمه چشم پرتو فرابنفش ناحیه B را جذب می کنند و قرمزی ، سوزش ، اشک ریزش شدید ، احساس جسم خارجی در قرنیه و ملتحمه ایجاد می شود.

بنابراین به جوشکاران قویا توصیه می شود برای جلوگیری از فتوکراتیت ناشی از قوس جوشکاری از نقاب های مخصوص جوشکاری استفاده کنند.

پینگه کولا :

پینگه کولا عبارت است از برجستگی کوچک بیضی شکل به رنگ زرد مایل به سفید در ملتحمه چشم ، خاک ، باد و پرتوفرابنفش از علل به وجود آمدن پینگه کولا عنوان شده است . که پینگه کولا معمولا در سمت نازال ملتحمه چشم ایجاد می شود.

ناخنک (تریژیوم) :

ناخنک عبارت است از رشد و گسترش قسمتی از بافت ملتحمه که از سفیدی چشم شروع می شود و تا روی قرنیه امتداد می یابد . تداوم رشد این بافت می تواند تا مرکز قرنیه پیش رود و حتی به مردمک برسد و در نتیجه باعث اختلال در دید شود. شکل ظاهری ناخنک مثلثی شکل است به طوری که راس آن به سمت قرنیه و قاعده اش به سمت بینی است. ابتلا به ناخنک و قرار گرفتن در معرض پرتو فرابنفش با هم رابطه مستقیم دارند. به طوری که در مناطق گرمسیری و آفتابی ناخنک بسیار شایع است. ناخنک در میان کشاورزان ، جوشکاران و ماهیگیران نیز زیاد دیده می شود.

تاثیرات پرتو فرابنفش بر عدسی چشم:

قرار گرفتن طولانی مدت در معرض پرتو فرابنفش باعث کدورت چشم می شود که این همان کاتاراکت(آب مروارید) است. افرادی که در مناطقی زندگی می کنند که میزان پرتو فرابنفش در آن محل ها زیاد است ، مثل ارتفاعات ، بیابان ها ، و یا مناطق استوایی زودتر به کاتاراکت مبتلا می شوند.

تاثیرات پرتو فرابنفش بر شبکیه:

همان طور که ذکر شد قرنیه و عدسی چشم قسمت عمده پرتو فرابنفش را جذب می کنند و مانع از رسیدن آن به شبکیه می شوند ولی در صورت عدم وجود قرنیه و یا عدسی طول موج ۲۹۰ تا ۳۸۰ نانومتر که در افراد عادی توسط چشم جذب می شود ، در این افراد از لایه های مختلف چشم عبور کرده و به شبکیه می رسد و مشکلات جدی را در پی خواهد داشت که در زیر به چند مورد از آن اشاره می کنیم

دژنراسیون ماکولا (ماکولایپاتی پیری):

همان طور که می دانیم ناحیه ماکولا (لکه زرد ) در شبکیه یک بخش حساس و بدون حفاظ است که در اثر پرتو فرابنفش و پرتوهای کوتاه طیف نور آبی می تواند دچار التهاب شود و متعاقبا به مرور زمان این منطقه حساس و بدون حفاظ یعنی ماکولا ، دژنره شده و از بین می رود این دژنره شدن و یا در واقع از بین رفتن ماکولا را دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن و یا ماکولاپاتی پیری می نامیم.

تاثیر پرتو فرابنفش بر ویتره(زجاجیه):

از آنجایی که قرنیه و عدسی قسمت عمده پرتو فرابنفش رسیده به چشم را جذب می کنند ، قسمت های داخلی چشم از جمله زجاجیه از خطرات ناشی از پرتو فرابنفش در امان است ، ولی در افراد آفاک که فاقد سد دفاعی عدسی در برابر پرتو فرابنفش هستند، این پرتو به داخل چشم می رسد و باعث تخریب ساختمان کلاژنی زجاجیه می شود و متعاقبا زجاجیه منقبض و چروکیده می شود و ساختمان اصلی آن که ساختمان کلاژنی اش است از بین می رود که این امر در دراز مدت می تواند منجر به کندگی شبکیه شود که یک بیماری چشمی فوق العاده خطرناک است و حتی می تواند منجر به نابینایی شود.