وقتی از مدل عینک آفتابی صحبت می کنیم، منظورمان کارخانه های تولید کننده آنها نیست بلکه شکل ظاهری آنها مورد نظر است. تنوع عینک آفتابی سرسام آور و گیج کننده است اما بعضی از مشهورترین و پرفروش ترین آنها عبارتند از:
مدل عینک آفتابی :اوناسیس (یا جکی ا):
مخصوص زنان است و توسط ژاکلین اوناسیس، همه گیر شد. قبل از او، خود اوناسیس (سرمایه دار معروف) در دهه ۶۰ چنین عینکی می زده است. این عینک در سال ۲۰۰۰ دوباره محبوب شد و همچنان پرطرفدار است، به خصوص در میان زنان مسن. عدسی و قاب این عینک بسیار بزرگ است. هنرپیشه های معروف برای فرار از دست خبرنگارن سمج (پاپاراتزی) چنین عینک هایی به چشم می زنند.
مدل عینک آفتابی : آینه ای
نام دیگر آن عینک کاپ (مامور پلیس) است. چون بسیاری از پلیس های آمریکایی از آن استفاده می کردند، به این اسم شناخته می شود. این نوع عینک با عینک نوع خلبانی زیاد اشتباه می شود.
مدل عینک آفتابی : خلبانی
عدسی های آن تقریبا گلابی شکل و بزرگ است و قاب فلزی دارد. اولین مدل آن در سال ۱۹۳۶ توسط شرکت ری بن و برای نیروی هوایی آمریکا طراحی شد. محبوبیت این نوع عینک در میان هوانوردان در سرتاسر جهان، هنوز که هنوز است باقی است و کم نشده است. این عینک در دهه ۶۰ تا ۸۰ میلادی در بین جوانان بسیار محبوب بود.
مدل : رهنورد
این عینک نیز اولین بار توسط شرکت ری بن طراحی شد. در دهه ۵۰ و به خصوص در هالیوود فوق العاده پرطرفدار بود. جیمز دین، هنرپیشه معروف آمریکایی، بیشتر اوقات آن را به چشم داشت. طبق آمار، این مدل، پرفروش ترین مدل عینک آفتابی تا امروز بوده است.
مدل : چای
به آن عینک جان لنون یا اوزی هم می گویند . قاب مفتولی و عدسی های کاملا گرد دارد. بیشتر جنبه زیبایی دارد و در دهه ۶۰ میلادی بسیار محبوب بود. خواننده های غربی سرشناسی مانند جان لنون، اوزی اوزبورن و میک جگر این نوع عینک را به چشم می زدند.
مدل : یخچالی
عدسی هایی گرد با چشم بند چرمی دارد که دور تا دور عدسی را می پوشاند و اجازه ورود نور از اطراف آن را نمی دهد. برای تردد در مسیرهای پوشیده از برف و یخ مناسب است. چون نور بسیاری کمی را از خود عبور می دهد، برای رانندگی یا دیگر کارهای روزمره که به دید کافی نیاز دارد، استفاده نمی شود.
مدل : شوهرم کتکم می زند
عینک های بزرگ و بسیار تیره که استفاده از آنها از مناطق حومه سیدنی استرالیا شروع شد و به دیگر نقاط جهان رسید. وجه تسمیه آن هم معلوم است. نام آن اگر چه نوعی شوخی به نظر می رسد، اما بسیاری ها در کشورهای انگلیسی زبان در هنگام خرید، از عین این عبارت برای رساندن منظور خود استفاده می کنند.