قرنیه(Cornea)

قرنیه بخش جلویی و خارجی چشم است که دارای انحنا می باشد. این انحنا باعث شده که توان انکساری این بخش از چشم حدود +۴۰.۰۰ دیوپتر باشد.

قرنیه که خود بسیار نازک است از ۵ لایه تشکیل شده است که از خارج به داخل عبارتند از لایه اپتیلیوم ، غشا بومن ، استروما ، غشا دسمه و لایه اندوتلیوم.

شفافیت قرنیه یکی از ویژگی های اصلی آن است که نشانگر سلامت این بخش از چشم می باشد، یعنی چنانچه قرنیه شفافیت خود را از دست بدهد ، نشان دهنده عدم سلامت آن می باشد . قرنیه فاقد عروق خونی است ولی پایانه های عصبی زیادی درون آن قرار دارد. به همین دلیل قرنیه بسیار حساس است که البته میزان این حساسیت در همه افراد یکسان نیست.

عنبیه(Iris)

عنبیه دیافراگمی است که در جلوی عدسی و جسم مژگانی قرار گرفته و اتاق قدامی چشم را از اتاق خلفی چشم جدا می کند . رنگ عنبیه مربوط به رنگ دانه های ملانین می باشد و از آبی کم رنگ تا قهوه ای پر رنگ متغیر است.

مردمک(Pupil)

مردمک سوراخ گردی است که در مرکز عنبیه قرار گرفته و از طریق آن نور به داخل چشم وارد می شود. مردمک میزان نور ورودی به چشم را کنترل می کند . اگر در محیطی قرار داشته باشیم که نور کم باشد ، مردمک گشاد می شود.

مایع زلال(aqueous humer)

مایع زلال ، مایع شفافی است که در فضای بین قرنیه و عنبیه قرار گرفته است . مایع زلال مسیول فشار داخل چشم است. (بالا رفتن فشار داخل چشم یکی از عوامل ابتلا به گلوکوم محسوب می شود) علاوه بر این مایع زلال مسیول تغذیه عدسی و قرنیه نیز می باشد.

ملتحمه (conjunctiva)

ملتحمه یک بافت ویسکوزیته است که بخش خارجی کره چشم و بخش داخلی پلک را به صورت ممتد می پوشاند . ملتحمه دارای عروق خونی و نیز پایانه های عصبی می باشد . هنگامی که چشم دچار عارضه خاصی شود، به عنوان مثال ورود جسم خارجی به چشم ، آلرژی ، خارش ، عفونت و … این لایه ملتهب می شود.

صلبیه(sclera)

صلبیه پرده ای است ضخیم و محکم که در زیر ملتحمه و در امتداد قرنیه قرار دارد. این بافت سخت پنج ششم قسمت خلفی کره چشم را شامل می شود و در قسمت جلوی چشم سفیدی چشم را می سازد.

مشیمیه (choroid)

مشیمیه پرده ای است نازک و پر از عروق که در زیر صلبیه قرار گرفته و پنج ششم خلفی کره چشم را در بر گرفته است . مشیمیه در عقب توسط عصب بینایی سوراخ می شود.

عدسی چشم(lens)

عدسی چشم یک ساختمان شفاف و محدب الطرفین است با خاصیت انعطاف پذیری . عدسی توسط زنول هایی که آن را با جسم مژگانی مرتبط می کند پشت عنبیه و مردمک آویزان است. در قسمت قدامی عدسی مایع زلالیه و در قسمت خلفی آن مایع زجاجیه قرار دارد.

زجاجیه (vitrous)

زجاجیه یک مایع شفاف و ژله ای است که ۹۰ درصد آن از آب تشکیل شده است. زجاجیه قسمت اعظم کره چشم را پر می کند و باعث می شود که کره چشم به صورت کروی باقی بماند و علاوه بر این ضربات و نیروهای وارده برچشم را جذب می کند. زجاجیه با افزایش سن دچار تغییرات فیزیولوژیک می شود که مهمترین این تغییرات آبکی شدن زجاجیه و جدا شدن بخش خلفی زجاجیه از شبکیه است.

شبکیه (retina)

شبکیه یک غشا نازک نیمه شفاف و چند لایه ای از بافت عصبی است که در زیر مشیمیه قرار دارد. شبکیه مهمترین و پیچیده ترین بخش چشم است . دو نوع فتورسپستور( گیرنده های نوری) در شبکیه وجود دارد که عبارتند از فتورسپتورهای استوانه ای و فتورسپتورهای مخروطی. این فتورسپتورها قادرند پیام های نوری دریافت شده توسط شبکیه را به پیام های عصبی تبدیل کنند و از طریق عصب بینایی به کورتکس بینایی در مغز ارسال کنند تا تصاویر توسط مغز ادراک شوند.

عصب بینایی(optic nerve)

عصب بینایی شامل ۱.۱ تا ۱.۳ میلیون آکسون است که از سلول های گانگلیونی شبکیه منشا می گیرند. عصب بینایی از طریق سوراخ خلفی که در صلبیه ثرار دارد از چشم خارج می شود و پس از پیمودن مسیری نهایتا به کورتکس بینایی در مغز می رسد و در آنجا اطلاعات ارسالی تجزیه و تحلیل می شود تا تصاویری که توسط فتورسپتورهای مخروطی و استوانه ای دریافت شده ، ادراک گردد.

نقطه کور(blind spot)

نقطه کور ، منطقه کوچکی است در بخش خلفی کره چشم که عصب اپتیک پس از عبور از صلبیه ، مشیمیه و شبکیه از آن خارج می شود. از آنجایی که این ناحیه فاقد هرگونه فتورسپتور مخروطی و استوانه ای است ، بنابراین هیچگونه بینایی در این منطقه وجود ندارد . به همین دلیل آن را نقطه کور می نامیم.

ماکولا(macula)

مهمترین قسمت شبکیه لکه زرد یا در واقع ماکولا می باشد که در حالت طبیعی نقطه ای است به رنگ زرد پر رنگ و در قسمت مرکزی آن یک نقطه درخشان دیده می شود. به نام فووآ.